Aynı derede yaşayan iki balık gibiyiz!

Aynı derede yaşayan iki balık gibiyiz. Suyumuzu ayırmaya, içtiğimiz suyu kıskanmaya çalışıyoruz. Mevsimler geçiyor dere değişmiyor, biz büyüyoruz yaşlanıyoruz. İçtiğimiz su aynı, yaşadığımız dere aynı.Derenin taşları aşınıyor biz de yaşlanıyoruz. Sanki derenin umrunda bütün bunlar. Senin olmayanın seninle ne kadar işi olabilir. Sanki derede biz olmasak dere akmayacak, kıvrımlar yapıp coşup keyfini çıkarmayacak. Muhtaç olduğumuzu paylaşmak gibi birşey tabiatımızda var. Ama seninle ilgisi yokken durumun bu kaygı neden? Birgün akmazsa dere paylaşım ne olacak? Aynı derede yaşayan kurbağa olsak da farketmiyor çoğu zaman durum. Kendini müziğin coşkusuna vermiş sevgililer gibiyiz aslında. Bu müzik benim diyor muyuz? Melodilerin nehrine bırakmışız kendimizden geçiyoruz. Ha biz aynı derenin ha aynı melodilerin balıklarıyız! Nedir bu paylaşma, sahiplenme çabası. Ne dere senin ne melodiler!