27 Kasım 2015 Cuma

Zaman kimseyi ayırmıyor!

Her doğum hem sevincin hem de sıkıntının başlangıcıdır. Detayları farketmek için çaba sarfedersin ama mutlu olamayabilirsin. Her farkındalık yenilerine gebe kalırken, çok da farkında olmadan da yaşanabilen bir yaşamı kaçırıp gideriz! Yaşam kendini basit kılarken yaşayan yaşama olanca kederi bindirme peşinde oluyor. Zaman kimseyi ayırmıyor, hiçbirimize ayrıcalık tanımıyor. Pek bir sevimsizmiş gibi davranıyor. Aslında kendini de yiyip bitiriyor. Her kavuşma, her sarılma bir sonrakinin daha ateşli olmasını isterken kendini tutuşturup yok ediyor.

İşte yine başladık!

İşte yine başladık!
Dert ettik olmadık şeyleri
Söylemek isteyip de haykırarak
Aslında
İdare ederken birbirimizi
Yapamadıklarımız, kabullenişlerimiz
Etraf ne der
Anama ne derim filan
Olanca korkaklığına sığınarak yaşamın
Geçer deriz, yükleriz olanca sorumluluğu
Zaman
Yapamadıklarımız, korkularımız
Ertelediklerimiz, ah zaman
Ha bugün ha yarın
Kısmetse filan
İşte yine başladık
Bir kere bakmadan dinlemeden