Çok küçüklerdi ama çok fazlalardı!

Bir gün bir çam ağacı olmuştum. Dallarım iğne yapraklarım vardı. Çok emek harcayıp ormandaki en büyük ağaç bile olmuştum. Tüm diğer ağaçları kuş bakışı görüyordum. Hatta diğer dalları iğne yaprakları olan çam ağaçlarını bile. Çok küçüklerdi gerçekten. Saygıyla eğilmiş gibilerdi. Belki gibisi fazla. Tüm diğer ağaçlar yaprak döker saygıda kusur etmezlerdi. Küçük çam ağaçları inatla bunu yapmazdı. Olsun en büyükleri bendim. Onlar çok küçüklerdi gerçekten. Ama canımı sıkan şey; çok fazla olmalarıydı. Çok küçüklerdi ama çok fazlalardı!